Review en afbeeldingen door Saarlooswolfhond; bewerkt door bmathison1972
Weer een reis langs het vakantiepad, een hellehond is ter plaatse aangekomen voor presentatie … Niet echt, in plaats daarvan heb ik een zeer kostbaar Kaiyodo Asahiyama Exclusief zwart fase wolfsmodel. Hergebruikt van de Choco Q Animatales model #239 uit serie 11, de mal zelf is op een kleurverandering na precies hetzelfde. Helaas kon ik niet veel informatie vinden over dit specifieke model. Misschien was het wel echt exclusief! Ik heb wel foto’s bijgevoegd van het capsule-infoblad dat bij het model is geleverd. Zonder verder oponthoud, de analyse van deze spookachtige Hell Hou- ahum -zwarte fase grijze wolf (Wolf) volgt.
Het model zelf is een puzzel; inclusief 6 stuks om bij elkaar te plaatsen. De puzzel zelf is niet moeilijk, maar de achterpoot van dit model van mij heeft de neiging los genoeg te zitten om uit elkaar te vallen en zou gebaat zijn bij lijmen. Mijn reguliere run van dit model deelt dit probleem niet, dus dit is waarschijnlijk een individueel itemprobleem in plaats van een eigenschap. Deze hond draaft ongeveer 1 ¼ bij 2 ¾ inch (of ongeveer 3,18 x 6,9 cm). De kleur is hier nauwkeuriger roetgrijs, het dorsale gebied is een tint donkerder dan op ventrale gebieden, met de poten een tint tussen beide in. Het flitst ook een lichtere, bijna witte markering langs het achterste deel van de schouder en kraag; nogmaals, zeer realistisch van echte dieren. De mond is gescheiden in een gebeeldhouwde broek, de roze tong hangt iets naar voren uit de snuit, ondersteund door gele ogen die zo klein zijn dat je de kleur nauwelijks kunt zien! De schaal van deze kleine Japanse creaties en hun ingewikkelde schilderwerk verbaast me altijd. Ik ben niet zeker van het productietijdsbestek voor dit stuk, maar de woorden “speciale editie” en “exclusief” geven aan dat het deel uitmaakt van een beperkte oplage.
Nu, op naar de mythologische wortels van de donkere hellehond. Typisch, gepresenteerd als een bewaker of dienaar van de hel, de duivel of de onderwereld, worden afbeeldingen van soortgelijke dieren opgenomen in culturen en verhalen van over de hele wereld. Misschien wel de meest bekende is de Griekse Cerberus, generieke “zwarte honden” uit Britse verhalen, van Fenrir of Garmr uit Noorse mythen. Al het bovenstaande zijn dieren met grote kracht, sluwheid en een vage associatie met het hiernamaals. Cerberus en Garmr in het bijzonder zijn bewakers van Hell’s Gates voor hun respectievelijke meesters. Fenrir en zijn zonen Hati en Skoll zijn allemaal daders van de gebeurtenissen in Ragnarok. Ondertussen werden de “zwarte honden” (Black Shucks, enz.) Van Engeland historisch gezien beschouwd als de zielen van hoektanden die als eerste werden begraven op een nieuwe begraafplaats. Dit werd gedaan in de overtuiging dat de ziel van het eerste begraven lichaam voor altijd in de val zou zitten en gedoemd zou zijn om zielen naar het hiernamaals te leiden of wordt beschreven als sinistere en gewelddadige aanvallers. Dit soort verhalen verschijnen bijna overal waar je ze zoekt, over gedomesticeerde honden of duivels uitziende wolven, zoals het gepresenteerde model. Enkele andere locaties om verder te onderzoeken, zijn bijna overal in Europa, Latijns-Amerika, vroege kolonisatie van de VS, Arabië, India en Japan. Elke genoemde regio heeft zijn eigen mythologie van mysterieuze hondachtigen.
Als we verder gaan met de echte harde feiten, kan een zwarte “fasewolf” beter worden omschreven als een melanistische kleurvariant. Er is geen bepaalde soort (of tegenwoordig nauwkeuriger uitgelegd als “variëteiten”) die vaker zwart van kleur is dan andere, het is gewoon een mutatie. Een genetische studie aan de Stanford University School of Medicine en de University of California, Los Angeles, ontdekte dat de genetische mutatie is opgetreden bij gedomesticeerde honden en door hybridisatie is geïntroduceerd in populaties van wilde grijze wolven. De kleur zelf is dus niet spectraal of bovennatuurlijk gerelateerd, het is slechts het fenotypische resultaat van het kruisen van honden. De dieren zelf zijn in elk ander opzicht echte grijze wolven. De oorspronkelijke classificatie, vermeld door Linnaeus zelf, was echter Canis lycaon in de veronderstelling dat de verschillende vachtkleur differentiatie van ondersoorten (variëteiten) aangaf. Zoals nu wordt begrepen, kunnen zwarte fasen voorkomen in elke populatie wilde wolven (inclusief de rode wolf en zelfs de Indiase wolf), wat het idee betwist of het voorkwam bij gedomesticeerde honden en opnieuw werd geïntroduceerd in wilde wolvenpopulaties, of dat de mutatie oorspronkelijk plaatsvond bij oude wolven en heeft sindsdien sporadisch overleefd. Er is geen algemeen aanvaarde reden waarom een zwarte jas gunstig zou zijn in welke habitat dan ook. Toch wordt de kleuring als vrij zeldzaam beschouwd in Europa en Azië (zowel historisch als hedendaags), hoewel melanistische individuen zijn gedocumenteerd in geïsoleerde populaties in India. Ondertussen lijken de opnieuw geïntroduceerde dieren in het Yellowstone National Park ongeveer de helft van de tijd melanistisch te zijn. Melanistische wolven worden vaak donker geboren, niet noodzakelijkerwijs zwart, maar worden donkerder naarmate ze ouder worden en worden dan grijs. Misschien wel de beroemdste persoon zou de wolf zijn die bekend staat als nummer 21 in Yellowstone National Park (het alfamannetje voor de Druid Peak Pack). We hebben ontdekt dat hoe recenter een familielid of voorouder van een gedomesticeerde hond voorkomt, hoe langer het nieuwere dier zijn donkere vacht zal vasthouden en de snelheid van vergrijzing zal verminderen.
Ten slotte zou mijn analyse van het model zelf zijn dat elke wolvenliefhebber of liefhebber van wilde honden dit model zou moeten opzoeken voor hun verzameling. Hoewel klein en een puzzelfiguur, maken de gebeeldhouwde details zelf elke afleiding goed. Fantastische vachttextuur brengt echt de langerharige delen van het dier naar voren, zoals de kraag, staart en pony rond zijn gezicht. De skeletstructuur is duidelijk zichtbaar in het beeldhouwen van de benen, met prachtige proporties voor de enkel- en pols-skeletelementen, evenals enkele fijnere details van de gezichtsstructuur. Dergelijke details gaan vaak verloren in andere sculpturen. De oren zijn half gespitst, wat aangeeft dat hij geïnteresseerd is in wat zich voor hem bevindt, maar ook probeert hoorbare signalen in zijn omgeving op te vangen. Er zijn zelfs kleine pootjes met individuele tenen en nagels. De enige echte kritiek van mezelf zou de mond zijn. De tong is erg breed. Hoewel het realistisch is voor hoektanden, is het zo gebeeldhouwd of geverfd dat het er dik uitziet terwijl de tanden ook zijn geverfd. Hoewel het afleidt voor een hondenfanaat, kan het gemakkelijk worden vergeven (net als de puzzelnaden) vanwege de grootte die minuscule geverfde details en andere kenmerken van hoge kwaliteit en realisme compliceert. Al met al is het een werkelijk prachtige figuur van een hond, en een mooie weergave van een melanistisch dier dat niet alleen plat zwart is geverfd en in plaats daarvan de prachtige tinten van de echte beesten bevat. Als je de kans hebt om dit model aan je verzameling toe te voegen, raad ik je aan het zo trouw als een Hound of Hell te bewaken! Heb een griezelige Halloween!
